Gratis E-BOOK, hier te downloaden!

Een paar jaar geleden kreeg ik van mijn moeder een hartslagmeter. Dat was in mijn burn-out periode. Al was toen nog niet duidelijk dat het om een burn-out ging. Ikzelf en de mensen om me heen snapten niet wat er met me aan de hand was: ik had altijd bakken vol energie en nu 'ineens' allerlei vage klachten. Mijn moeder dacht dat ik overtraind was. Later bleek het om een burn out te gaan.

Het moment dat ik die hartslagmeter cadeau kreeg, was het moment dat ik weer een beetje grip kreeg. Het heeft me namelijk geholpen om in te zien hoe het daadwerkelijk met me gesteld was. En dat was niet al te best... Een hartslag van 150 bij het opvouwen van de was en boven de 200 bij minimale fysieke inspanning. En het stomme was: ik had het zelf niet eens door! Maar het verklaarde wel waarom ik bij inspanning binnen no-time zwarte vlekken voor mijn ogen kreeg en aan het einde van de dag compleet uitgeput was. Eigenlijk zat ik dus de hele dag "in het rood". 

Die hartslagmeter zorgde er natuurlijk niet direct voor dat ik me beter ging voelen, maar het gaf me wel inzicht en houvast! Inzicht in hoe het daadwerkelijk met me gesteld was en dat ik daarnaar moest gaan handelen.